SÅ‚awne Polki – wielka miÅ‚ość Barbary i Króla

Polki byÅ‚y, sÄ… i bÄ™dÄ… niezwykÅ‚e. Mamy inteligencjÄ™, charyzmÄ™, urodÄ™ i zaradność. Dzisiaj chciaÅ‚abym przybliżyć postać Barbary Radziwiłłówny – piÄ™knej królowej, budzÄ…cej bardzo sprzeczne uczucia – zarówno u jej współczesnych jak i badaczy historii. Skoro dzisiaj Walentynki, to bÄ™dzie też o wielkiej miÅ‚oÅ›ci…Jedni pisali, że „rzadkiem i szczęśliwiem zdarzeniem Å‚Ä…czyÅ‚a w swojej osobie wszystko, co niewiastÄ™ miÅ‚Ä… i doskonaÅ‚Ä… uczynić może. CzuÅ‚ość serca, wielkość duszy, sÅ‚odycz w obcowaniu, umysÅ‚ ozdobny, postać czarujÄ…ca…” inni natomiast, że jest „rozwiÄ…zÅ‚a, zÅ‚a, niemÄ…dra, swarliwa, nie budziÅ‚a szacunku”.

Jaka wiÄ™c byÅ‚a naprawdÄ™? Mimo tego, że powstaÅ‚o o niej wiele publikacji, naprawdÄ™ rzetelnych informacji jest w nich jak na lekarstwo. Wiadomo, że byÅ‚a przepiÄ™kna – Å›redniego wzrostu, blondynka o subtelnych rysach twarzy. MiaÅ‚a tak ogromny kobiecy urok i czar, że ponoć przypisywano go siÅ‚om nieczystym. Å»yÅ‚a zaledwie trzydzieÅ›ci lat, byÅ‚a królowÄ… przez kilka miesiÄ™cy.

Jako okoÅ‚o siedemnastoletnia dziewczyna, zostaje wydana za StanisÅ‚awa GasztoÅ‚da, jednak małżeÅ„stwo nie trwa dÅ‚ugo – po piÄ™ciu latach StanisÅ‚aw niespodziewanie umiera. MÅ‚odÄ… wdowÄ™ poznaje królewicz, Zygmunt August i…zakochuje siÄ™ po uszy. Brzmi to jak bajka? Niestety, nie ma szczęśliwego zakoÅ„czenia. Zygmunt August w tym czasie jest żonaty, jednak żona umiera, a sam królewicz nie przestaje myÅ›leć o piÄ™knej Barbarze. Mimo sprzeciwu doradców, dworu i ministrów, w 1547 potajemnie poÅ›lubia jÄ…. A potem zaczynajÄ… siÄ™ schody – król Zygmunt August zaciekle walczy o uznanie dla swojej małżonki, a ona? Ona, jeżeli wierzyć źródÅ‚om – jest bezgranicznie oddana swojemu mężowi, nie interesuje jÄ… walka o polityczne wpÅ‚ywy – i to ma za zÅ‚e jej rodzina, pragnÄ…ca zdobyć wiÄ™cej wÅ‚adzy.

Gdy Barbara zapadÅ‚a na ciężkÄ… chorobÄ™, król zostaÅ‚ z niÄ… do koÅ„ca, a po jej Å›mierci ubieraÅ‚ siÄ™ wyÅ‚Ä…cznie na czarno, wdawaÅ‚ siÄ™ też w tajemne praktyki czarnoksiÄ™skie, aby przynajmniej ujrzeć ducha ukochanej… Nigdy nie pogodziÅ‚ siÄ™ z jej stratÄ….